ขนมถ้วยเมื่อครั้งที่กลับบ้านทำกินบ่อยมากๆ เพราะเป็นคนที่ชอบกินขนมถ้วย
ก็จะทำใส่ทั้งชาเขียวและก็ใบเตย ก็อร่อยไปอีกแบบ..
ส่วนตัวแล้วชอบกลิ่นชาเขียวมากกว่า กลิ่นใบเตย
วันนี้นึกอยากกินขึ้นมาอีก แต่ทำแบบใส่ชาเขียว
ส่วนผสมตัวขนม
แป้งข้าวจ้าว 1/2 ถ้วย
แป้งถั่วเขียว 1 1/2 ชช
แป้งท้าวยายม่อม 3 ชต.
นํ้าตาลปิ๊บ 1/2 ถ้วย
นํ้าชาเขียว 1/3 ถ้วย หรือนํ้าใบเตยข้นๆ
กะทิ 1 กระป๋องเติมนํ้าให้ใด้ 1 ถ้วย
* ตัวขนมออกหนึบหนับ หวานกำลังดี ไม่หวานมาก *
ส่วนผสมหน้าขนม
กะทิ 1กระป๋อง 1
แป้งข้าวจ้าว 2 ชต.
เกลือ 1/2 ชต.
* รสชาติออกเค็มๆมัน *
เริ่มด้วยนำถ้วยไปนึ่งให้ร้อนใว้ก่อน .
ผสมแป้งทั้งสามอย่างรวมกัน
หัวกะทิ /แป้งข้าวจ้าว / เกลือป่น ผสมรวมกันให้ละลาย
เวลาที่จะหยอดหน้าขนมก็คนอีกครั้ง เพราะแป้งจะนอนก้นถ้วย
แล้วมาทำตัวขนม ละลายนํ้าตาลปิ๊บรวมกับชาเขียว ให้นํ้าตาลละลายดี
แล้วนำไปเทใส่กับแป้งทั้งสามอย่าง นวดให้แป้งละลาย
ใส่กะทิ คนให้เข้ากัน
แล้วนำมากรอง เผื่อมีเศษแป้งและนํ้าตาลที่ยังไม่ละลายดีออก
เสร็จแล้วนำไปเทใส่ถ้วยที่เรานึ่งใว้
เทยังไม่ต้องให้เต็มถ้วย เผื่อใว้ใส่หน้าขนมด้วย นึ่งไฟแรกจนสุก
ตอนนึ่งเราก็ไม่ใด้จับเวลาดูว่านึ่งนานกี่นาที กะว่าขนมสุกก็เปิดดู
เอาส่วนหน้าขนมมาเทใส่ แล้วนึ่งต่อจนสุก
สุกแล้วพักใว้ให้เย็น
เย็นแล้วตัดออกมากิน ..หอมกลิ่นชาเขียวดีจัง อร่อยมั๊กมาก..
เผลอแป๊บเดียวหมอไปสองถ้วยครึ่ง ..กว่าจะเขียนบล็อกเสร็จ
ครึ่งถ้วยที่เห็นก็หมดจ้า ...อร่อยยยย
** สุดท้ายขอรีวิวสวนที่บ้าน (เมืองไทย )ใว้ดูยามคิดถึงบ้าน **
ต้นซะพลู
ต้นเตยหอมชนิดนี้จะหอมมากๆ ต่างกับเตยอีกชนิดหนึ่ง ซึ่งไม่ค่อยหอมเท่าไหร่
ก็มีหลายๆ ในหมู่บ้านมาขอไปปลูก ไม่ยักกะเกิด .
ที่บ้านน้องสาวก็เอาไปปลูกหลานครั้งแล้ว ก็ไม่ยอมขึ้นเหมือนกัน
.. ต้นเตยนี่ปลูกขึ้นยากเหมือนกันเนอะ..
กล้วยนํ้าว้า ละหว่างที่อยู่สองเดือน ออกสองเครือไล่กัน
ทำสารพัดเมนู กินไม่ทัน ต้องเอาไปแจกรอบๆบ้านให้ช่วยกิน
ขนุนต้นนี้เนื้อสีส้มเนื้อไม่เละ กรอบอร่อยที่สุด
ต้นเล็กจะใด้กินทุกครั้งที่กลับบ้าน
นอนเล่นใต้ต้นลิ้นจี่ ลมเย็นสบายยยย.
ต้นเตยหอมที่บ้านจะเยอะมากๆ ปลูกใว้ไกล้ๆหน้าต่างห้องนอน-
เวลาอยู่ในห้องนอนจะหอมกลิ่นเตยชื่นใจ.
ที่เห็นต้นเล็กติดดินคือต้นใบหัวเสือ
สวนผักชีพอเริ่มถึงบ้าน ก็ลงมือปลูกทันที.
อีกมุมหนึ่ง ที่เห็นใกล้ๆโต๊ะสีขาว คือต้นขี้เหล็ก
ต้นกุ๊ยช่าย ดีที่ใด้กลับไปช่วยชีวิตใว้ทัน ไม่ถึงสองอาทิตย์
กินแทบไม่ทัน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น